به گزارش گروه دریافت خبر پایگاه خبری تحلیلی نوداد گیل :حدود دو ماه قبل خبرهایی در مورد خرید امتیاز تیم فوتبال داماش توسط شهرداری رشت از طریق ارائه و تصویب لایحه ای در شورای شهر رشت اعلام و نقل محافل ورزشی شد و بعد البته برخی از اعضای شورای شهر با حضور در تمرین تیم داماش و یا با انجام مصاحبه در رسانه ها گفتند که این کار به زودی به مرحله عمل و اجرا در می آید ولی با گذشت مدت زمانی طولانی و برغم چشم های منتظر مربیان، بازیکنان و طرفداران تیم فوتبال داماش، هنوز همه چیز در حد وعده و وعید باقی مانده است. 
یک روز خبر می رسد که شورای شهر تاکنون در مورد خرید امتیاز تیم داماش بحث نکرده و روز دیگر می شنویم که شهردار رشت از غیرقانونی بودن تیمداری و فعالیت در ورزش حرفه ای سخن گفته است. 
البته هر اداره، موسسه و شرکتی می تواند در مورد حمایت یا عدم حمایت از تیم های ورزشی تصمیم بگیرد اما واقعیت این است که در قول و قرارها و وعده های مطرح شده، بیش از همه طرفداران تیم داماش که اغلب جوانان دوستدار فوتبال هستند، سرخورده و دلسرد گردیدند. 
آنها می پرسند که اگر شورای شهر نمی خواست این بحث را در جلسات هفتگی اش مطرح کرده و رأی گیری کند، چرا وعده اش را برخی اعضای شورای شهر داده اند؟ و آیا حمایت از تیم های ورزشی فقط برای شهرداری رشت ممنوع است؟ 
چرا بیش از ده شهرداری مختلف در شهرهای بزرگ و کوچک ایران در دسته اول یا دسته دوم و یا دسته سوم فوتبال کشور تیمداری کرده و همین امسال صدها میلیون و گاه حتی چند میلیارد تومان برای حمایت از فوتبال سرمایه گذاری می کنند؟ مثل تیم شهرداری اردبیل که چند هفته قبل با قرارداد 300 میلیون تومانی سرمربی اسبق ملوان را به اردبیل برد یا در همین استان گیلان که شهرداری رودسر بودجه خوبی برای شرکت در زیرگروه دسته سوم کشور اختصاص داده است. 
آیا آن بیش از ده شهرداری در سراسر کشور می توانند تیمداری کنند و موجب خوشحالی جوانان دوستدار فوتبال شوند و فقط شهرداری رشت نمی تواند؟

سیاوش باقری- روزنامه خزر