او در یک خانواده پرجمعیت دیده به جهان گشود و ۶ برادر و ۲ خواهر دارد، در یک روستای نسبتاً محروم گیلان و در کنار پدر و مادری کشاورز بزرگ شد، او هیچ‌گونه امکاناتی برای یادگیری قرآن کریم نداشت و تنها دارایی او یک رادیو بود که صدای قرآن از طریق آن به گوشش می‌رسید، ماه مبارک رمضان برای سیده رقیه قصه ما بسیار دوست‌داشتنی بود چون‌که صدای ترتیل قرآن قاریان در این ماه بیشتر از هر زمان دیگری به گوشش می‌رسید.
خودش می‌گوید: صوت عبدالباسط و بعدازآن قاریان دیگر باعث شد تا از کودکی به خواندن و یادگیری قرآن کریم راغب شوم.
پدرش در سال ۱۳۶۹ به دلیل عارضه نخاعی زمین‌گیر شد و مادرش به‌تنهایی و باکار شبانه‌روزی در فکر تأمین معیشت فرزندان شد اما هیچ‌کدام از این مشکلات نتوانست سید رقیه را از ادامه راه بازدارد و ناامید کند.
او اعتقاد دارد اگر کسی دل را به خدا بسپارد و در مسیر خدا حرکت کند قطعاً موفق خواهد شد به همین دلیل بارها شکست خورد اما بازهم با توکل به خدا و تلاش و پشتکار به ادامه مسیر پرداخت.
سیده رقیه تصمیم گرفت برای پیشرفت تلاش بیشتری کند به همین دلیل در جلسات قرآن که توسط بانوان محل برگزار می‌شد شرکت می‌کرد اما در کلاس‌های اولیه قرآن کریم آن‌هم در محل که توسط بانوان اغلب سن بالا تشکیل می‌شد جوابگوی انتظارات او نبود و نمی‌توانست چیز زیادی بیاموزد.
او علاوه بر یادگیری قرآن کریم در مسیر تحصیلات دانشگاهی هم تلاش زیادی کرد اما به دلیل نداشتن امکانات آموزشی و همچنین مسافت طولانی محل زندگی (روستا) تا دانشگاه نمی‌توانست به ادامه تحصیل بپردازد.
سیده رقیه با مشکلات زیادی در زندگی دست‌وپنجه نرم می‌کرد، از طرفی نداشتن امکانات، طرف دیگر پدر مریض و زمین‌گیر و مادری که شبانه‌روز کار می‌کرد و خودش که مسیر پیشرفت برایش هموار نبود، اما او هنوز امید داشت و تلاش می‌کرد و دنبال راهی بود تا بتواند به هدفش برسد، او اما یک حامی داشت که در طول سال‌ها مریضی پدرش همواره آن را در کنار خودشان حس کرده بودند، بله کمیته امداد، همان یاور همیشگی محرومان ...
او توانست با کمک‌ها و حمایت‌های کمیته امداد تحصیل کند و با شرکت در کلاس‌های قرآن این نهاد، مسیر پیشرفت را یکی پس از دیگری طی کند.
 هرآن چیزی که از قرآن کریم یاد گرفته‌ام را یاد می‌دهم
دختر قصه ما کم‌کم به سن جوانی رسید ولی همچنان در مسیر یادگیری قرآن کریم قرار داشت، او حالا فقط یک قرآن آموز نبود بلکه در تلاش بود تا آن چیزی را که از قرآن آموخته بدون منت در اختیار دیگر کودکان، نوجوانان و جوانان محل قرار دهد و از سال ۱۳۸۵ به‌عنوان مربی قرآن کریم کارش را شروع کرد.
حالا سید رقیه در تلاش بود تا بتواند در مسابقات منطقه‌ای و کشوری شرکت کند اما هنوز کمی از این مسیر ناهموار بود که به لطف خدا و حمایت‌های کمیته امداد هموار شد و او توانست در سال ۱۳۹۵ برای اولین بار در مسابقات منطقه‌ای قرآن کریم شرکت و مقام اول رشته ترتیل را کسب کند.
کسب مقام اول به او انگیزه مضاعف داد تا تلاش بیشتری برای یادگیری قرآن کریم کند به همین خاطر بعد از گذشت یک سال در مسابقات کشوری قرآن کریم شرکت کرد.
او اعتقاد دارد که هر انسانی در هر شرایطی می‌تواند به خودش و به جامعه و همنوعانش کمک کند فقط کمی توکل می‌خواهد و تلاش، او می‌گوید همه‌کسانی که از امکانات و حمایت‌های کمیته امداد بهره‌مند هستند بهترین فرصت و شرایط را برای پیشرفت دارند و باید از این فرصت به نحو شایسته‌ای استفاده کنند.
سیده رقیه در سال ۱۳۹۷ هم در مسابقات کشوری رشته ترتیل قرآن کریم شرکت کرد و حائز رتبه سوم کشوری شد، او می‌گوید به علت نداشتن امکانات کافی نتوانست مقام اول را کسب کند ولی همچنان انگیزه برای شرکت در مسابقات بعدی را از دست نداده است.
او حالا در همان روستا اما کمی با امکانات بهتر زندگی می‌کند و همچنان‌هم از حمایت‌های کمیته امداد برخوردار هستند و تلاش می‌کند تا در مسیر قرآنی به پیشرفت و کمال برسد.