اگر دوران جنگ را در پایداری اقتصاد از مسیر کشاورزی و آمایش سرزمینی به شمار نیاوریم ؛ حداقل سی سال است که مدیران بالادست مدام از آمایش میگویند و کاری برای آن‌نمی کنند.

البته آنها خواسته و ناخواسته کار می کنند که خوشایند رانت خواران و دلالان اقتصادی و صادر کنندگان باندباز باشد و اینکه در این برآیند است که وزیر کشاورزی وقت به تمسخر بگوید کشاورز برود سبوس بخورد .
این گونه از مدیران تا بخواهی در سال های مدید کشور را با سیاست های نادرست خود به سمت خشکسالی و  مصرف بی رویه آب های زیر زمینی در سرزمینی نیمه خشک هدایت می کنند .
در این سیر هدایتگری نابخردانه چند روز گذشته  مدیر کل کشاورزی گیلان در نماز جمعه  توسعه کشت کیوی و بلوبری را در ارزآور اوری مناسب دانست و نگفت که این دو زراعت چه میزان آب مصرف می کنند و چای چه میزان مصرف داشته و دارد که بی تفاوت از تغییر کاربری فزاینده اش  گذر میکنند !؟
همین نگاههای تک محور و آخوربین بوده که چندی پیش استاندار گیلان از توسعه کشت فندق در اشکورات گفت و نگفت که تاکنون چند صد هکتار از جنگل های هیرکانی به این بهانه نابود شده تا فندق رحیم آباد رودسر بشود پایتخت تولید این محصول !
اونگفت که چندین مورد رانش ناشی از تغییر کاربری سبب تخریب محیط زیست شده و سالانه چند صد سنجاب را فندق کاران می کشند تا به تولید بیشتر برسند.
شاید او نداند که سنجاب چه اثر شگرفی در توسعه پایداری جنگل های هیرکانی میگذارد و اما با کشت فندق دو کارکرد توامان و زیانبار را پایه ریزی می کنند .
هم‌درختان هیرکانی نابود میشود و هم زیست بوم و هم جانوران تاثیر گذار در حفظ خاک و تولید درخت .
 وقتی می گوییم توسعه باید متوازن باشد باید یاد بگیریم که مثلا در هزاران هکتار باغ های چای که تاکنون نابوده شده؛ چه میزان توان ارزآوری داشته و چه میزان مصرف آب کمتری داشته و در همین راستا دهها کشور پیرامون مان قادر به تولید آن نیستند و همچنین  قابلیت گردشگری و تولید را توامان داشته و دارد ؟!
در این اوضاع بحرانی کشور اگر که مدیر کل جهاد در نماز جمعه رشت از ارزآوری بلوبری و کیوی حمایت می کند ، گمان داریم که نکند او هم با مافیاهای  افتصادی و رانت خواران پیمان بسته و می خواهد تتمه باقی مانده چای را نیزنابود کند!!
ما هشدار دادیم تا تاریخ و آیندگان بدانند و آگاهی یابند بر این نگاه های تک بعدی مدیران که با سیاست های دم دستی خود چه بر سرنوشت مردمان آوردند که هم زمین رفت و هم درخت و هم آب و هم هوا و هم گیاهان و جانواران و هم آمایش سرزمین و هم پایداری زیست بوم!
بهر روی اگر بزودی گیلان هم به استان های نیمه خشک کشور تبدیل شد تردید نداشته باشید که این گونه از مدیران پیشران چنین بلای جبران ناپذیری هستند .

حبیب محمدپور