گاهی آدم ها عوض می شوند و این تغییر نیاز آدم است و باید در مسیر زندگی تغییر نگرش داشته باشی تا موفق تر از پیش باشی و گاهی آنقدر این عوض شدن آدم ها زیاد می شود که می شوند عوضی و این آدم عوضی به انواع فسادها برای دست یازیدن به پول بیشتر و شهوت بیشتر دست می زنند .

این دست یابی به شهوت و پول که باید کانون رانده شدن آن آدم بشود، شوربختانه در کشورمان پس از گاهی نه اینکه رانده نمی شوند، در مرکز کشور می شوند گل سرسبد وچون ققنوس دوباره سر بر می آورند وشهیر جامعه می شوند و قدرتی فنادناپذیر می یابند!.

 اینکه چرا مدیرانی که دراستان ها فساد و تباهی بسیاری ببار آورده واین کردار ناپسند آنان سبب تشویش و نگرانی مردم شده است، نباید شاهد برخورد محکم تری با آنان در مرکز ولایتمداری کشورمان  باشیم؟!.

البته که مدیران فاسد تنبیه ای دارند و قانون هم برای آن تعریف مشخصی دارد، اما اینکه آن مدیر فاسد پس از مدتی درمرکز کشور در جاهایی قرار بگیرند که با قدرت بیشتر به کارکرد خود ادامه دهد، آز آن کارکردهای شگفتانه دولت است.

کارکردی که آنان را به ققنوس شبیه می کند، اگر چه ققنوس در افسانه ایرانی نماد جاودانگی ونماد پرنده ای با آواز خوش است، اما این تغییر رویکرد و حمایت ازآنان درمرکز کشور و سپردن پست های حساس به آنان سبب شده حتی باورمردم به خوب بودن و ترویج خوبی ها هم دچار خدشه بشود .

البته باید به این افرد فاسد که به قول مسلمانان توبه کرده و می توانند دوباره به آغوش جامعه برگردند، فرصتی داد ، و نه آن فرصتی که بشوند مدیری با اختیارات بالاتر و برجسته تر و ققنوسی فناناپذیر!.