الاغ موجودی با توان بسیاربالا آنچنان جایگاهی درآسان سازی زندگی مردم و شتاب درروند توسعه تجارت بین اقوام وملت ها داشته که اگر این همه توسعه یافتگی دردنیا را به نام این حیوان کم توقع و پرکاربنویسیم پربیراه نرفته ایم .
یادمان باشد که زمینه و بستراین شتاب درتوسعه یافتگی مان گام به گام با حضور پرثمرچنین حیواناتی بوده و بی گمان اگرهم اکنون بنزین گران باشد و گران و گران ترهم بشود ویااینترنت درهربحرانی همیشه قطع باشد، هیچ خللی در توسعه یافتگی کشوروهمه گیر شدن خدمات این حیوان نادربوجود نخواهد آمد .
هرچند چندی ازمردم را باوربراین است که قطع اینترنت برای جلوگیری از یک آسیب اجتماعی ،توهین به همه مردم است و نباید همه را به یک چوب راند، اما یادمان باشد که هرچه به پس و پس تر برویم، هم آسودگی مان با الاغان بیشتر خواهد شد وهم با الاغ می توان فرایند توسعه را از نو و با آرمان هایی دیگرگونه پایه ریزی کرد .
 این الاغ بوده که همپای انسان درقرن های درازبارمان را کشیده ، سواری مان داده،  هیزم خانه هایمان را فراهم آورده و با شیرش که گران تراز بنزین شده و لیتری 40 هزارتومان معامله می شود، ارزآور بوده ایم ودرآخرکود الاغ آلرژی راهم از انسان دور می کند.  
پس درمی یابیم که با این همه خوبی درالاغ ، این همه نباید توجه به نوآوری ها آرمان نهایی جامعه مان باشد ،که می توان با اندکی غور و جستجو در پدیده های خداوندی و مدیریت بهنگام با نگاه به کهنه گرایی نونوار شد و زندگی را از نو ساخت و به گرانی بنزین و چیزهای دیگراین همه گیر نداد .
الانه گویا گیرکارمان درجایی است که به آن مغزمی گویند واگراین داشبورد مغزمان نتواند به نیکویی "دودو چهارتا" کند و با احساس خود وارد کارزار و مهلکه شود، هم دستگیر می شود، هم زخم و زیلی می شود و هم پرونده دار و هم هلاک می شود و...و با این همه دیگرازهمین آب باریکه هم خواهد افتاد و آنگاه آش نخورده و دهن سوخته می شود .  
این همه به ما نهیب می زند که با اندکی بردباری واندکی آرامش تا زمان رسیدن به قرن الاغ زیستی درنگ را که پیشه خود سازیم و بی جهت خود کشی نکنیم و درد و غصه ناخواسته را به پدرمان مان و مادران مان ارزانی نداریم ،می توانیم دراین هوای تارو مه آلوده هم زندگی را به سویی که دوست داریم جهت دهیم وهم چیزی گیرمان بیاید که شایسته اش هستیم .
و...هزارهزارالبته این آموزگارفرهیخته الاغ بوده که قرن ها بردباری کرد و با انسان همراه شد تا دریابیم که با خوردن شیرش می توان سالم زیست وسپس با قدرت مراقب بانک ها بود که عده ای همه چیز خواربه چپاول ثروت ملی بپردازند تا از درون این بانک ها هزاران هزار رانت خوار به خالی کردن جیب اقشار آسیب پذیر همت گمارند و هم اینکه دزدان چند ده میلیاردی تولید شوند وهم این که همه فاصله طبقاتی گسترش یابد و ... چه چیزی بهتر از این...  محمد پور بی بالان