برای این همه ،این کار کارگزاران سامانه و سازمان های مرم نهادند که تشویش دارند و به آینده کشور نگرانند؛پس کوشش می کنند تا از لابلای تنگناهای بسیار زمانه، بهترین الگو ها را برای بهنگام کردن کنش نونهالان، نوجوانان و جوانان بکار گیرند .

ای کاش در این بلوای ساختاری بانگی هم برآید وبه پدپده ازدوج آنهم از بنیان وریشه بپردازد و اجازه ندهند تا هر ناراستی ای باهم همسری کنند؛ بدون اینکه آموزه درستی داشته باشد .

 چرا که اگر آموزه ها در شمارگان مردم به نیکویی پایه ریزی نشده باشند ،از درون این خانواده جز داعش و پدرسوخته هایی چون این زایش نشود .

کاری نداریم که اکنون کسانی بر فزونی شمارگان مردم در کشور سماجت دارند، بدون اینکه واکاوی کنند که سزاوار این شمارگان بهداشت ،زیست بوم ،دارایی کافی ،آزادی های جهانشمول،ادب آموزی و آموزش از دوران جنینی است.

بهنگام کردن این فرایندها است که برآیند آن به پدپد آمدن انسان هایی با روانی آرام  برای آبادگری بسیار خواهد انجامید.

پس دریافتیم که درخور سازی آسودگی(اوقات فرغت) مردمان از کودک تا جوان هنگامی بازده خوبی خواهدداشت که کارگزاران در آموزه های فرهنگی شان همگرایی داشته باشند،همه درک تراکنش سخن کنند ،هم راستا با نیاز مردمان زایندگی فرهنگی داشته باشند؛ به این نگرش که در برآیندی از اینگونه کردارها بتوانند مردمان رابه آینده امیدوار سازند .

اگربا این دانش، هفته همسرگزینی را کارگزار مردم مدار(جمهوری) اسلامی پایه ریزی کرده باشد؛ بدون شک برآیند آن ادب آموزی و فرهیختگی مردمانی خواهد بود که دورنمای شتاب بخشی بیش از پیش آبادگری درهمه ی گزینه های زیستی ،فرهنگی و پولی را فراهم می آورد.  محمد پور بی بالان