این تقدیر است، تقصیراست، تنبیه است، لطف و مرهمت خداوندی است، نمی دانم هر چه که هست این است که برخی از انسان ها با پدیده ای بنام محدودیت جسمی مواجه اند و شاید این خود آزمونی برای آنهایی باشد که به واسطه تن و روانی سالم توان دستگیری از این افراد را دارند.
انسان بواقع با آن توان روحی و دانش محدود خود تاکنون نتوانسته این ناتوانی های جسمی را که از بدو خلقت و یا در مسیر حوادث طبیعی شاملش شده بازشناسایی کند و به درمان آن بپردازد .
پس با این نگرش چنین به نظر می رسد که راهی جز پذیرفتن این مشکل وهمراهی و هم آوایی با آن در راستای کاهش مشکلات پیش رو نباشد.
انسان که خداوند قهار روح خود را در سرشت و نهاد او قرارداده بدیهی است که این مرهمت و لطف بی پایان را برای جلای روان خود در مسیر زیستی آگاهانه به کار گیرد و این ممکن نیست مگرآنکه عشق به همنوع را با خدمت به چنین انسان هایی آشکار سازد.
""" تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار
که رحم اگر نکند مدعی ،خدا بکند
"""
خداوند متعال وعده داده که افراد پارسا در کنار مراعات اصول و ارزش های دینی اگر به همنوع نیازمند خود توجه داشته باشند،زندگی شان را رنگ و لعابی متفاوت بخشیده و آنان را به مقام والای معنوی و روحانی هدیه خواهد داد .
یکی از پدیده هایی که در قرن اخیر به نیکویی توانسته بیماران خاص و پیوند اعضا را به نیکویی همراهی کند ، ورزش و فعالیت های بدنی بر اساس داده های علوم روز بوده که علاوه بر تقویت روحی این افراد، اساسا جسم شان را نیز قوی کرده و اراده آنان را برای ادامه حیات و زندگی هدفمند دو چندان کرده است .
بیماران خاص و پیوند اعضا، آن زمانی ناتوان خواهند ماند که سایر آحاد جامعه با دلمشغولی های دنیای پرزرق و برق توجه خود را از اینان سلب کنند و زندگی در تنهایی و خمودگی را به آنان ارزانی دارند.
خوشبختانه تحول در دنیای ورزش و بهره مندی از دانش روزآمد سبب شده بیماران خاص نه اینکه از روحیه فوق العاده خوبی برخوردار شوند، با حضور در مسابقات مختلف ورزشی برای کشور افتخار آفرینی کرده و سبب تقویت روحیه و الگوپذیری افراد اسالم جامعه نیز بشوند .
این اکسیر بی مانند را در همین بازیهای اخیر پارالمپیک آسیایی اندونزی به روشنی شاهد بودیم،بطوری که موفقیت های معلولین ما آنچنان شور و نشاطی را به جامعه ارزانی داشت که حتی برخی افراد تندرست هم از انگیزش خود برای حضور در میدان ورزش سخن گفتند .
بی تردید ورزش در کنار دانش روانشناختی آنچنان به افراد خاص و پیوند اعضا کمک خواهد کرد که در آینده نزدیک کمتر سخنی درباره این افراد بعنوان انسان های ناتوان سخن به میان خواهیم آورد .
