نوداد گیل : وقتی زمین حرکت می کند نمایندگان جهاد کشاورزی ،اداره آبیاری، برق، استانداری، مخابرات، راه و ترابری، امور مساجد و شاکله های فرهنگی، سپاه و ارتش و ...یکی یکی می روند و ارزیابی ای می کنند و مبلغی را روی آن برآورد اولیه می گذارند و نهایت به آن چیزی که می خواهند می رسند و چند ماه بعد شروع به ساخت و پاخت "ببخشید ساخت و ساز می کنند .
این ارگان ها و شاکله های توانمند اگر چه نیازمند خداقوتند،اما اون چیزی که در این میان مخفی و گم باقی می ماند بررسی دورنمای این پدیده ها و چرایی اینکه در ادامه چه کنیم تا ارزش افزوده اش بیش از زیان اش باشد،است.
به این نگرش که اینان اگر چه برای التیام دردهای جامعه سینه سپر می کنند، اما آنچیزی که پیش تر از آن نیازمند توجه است، بانیان بروز این حوادث هستند .
بدون تردید پیشقراولان این پدیده هم همین ارگان ها و اداراتی هستند که نام بردم، آنهایی که در سال های مدید با من بمیرم و تو بمیری ،وپدر سوختگی های رایج درمراوادت اداری زیر ساخت های زیست بوم مان را یکی پس از دیگری هبه کرده و می کنند .
هیات هفت نفره امور اراضی و تیم هبه ی منابع طبیعی ،بخشداری ها و دهیاران وبنیاد مسکن و فرمانداری ها همه و همه برای توسعه ناهمگون استان گیلان بدون در نظر گرفتن شکنندگی بافت طبیعی آن همت کرده اند و خلاصه کم توجهی و بی توجهی به آینده ای که الان در آن هستیم وحتما در سال های آینده موج ی از بلایای طبیعی را شاهد خواهیم بود،خبراز سونامی ای می دهد که گویا هنوز به باور بچه های بالا نرسیده است.
اگر یادمان نرفته باشد 15 سال پیش گفتند که روند کنونی سو بهره برداری از آب بهای سطحی و زیرسطحی به خشک شدن دریاچه ارومیه و زاینده رود می انجامد و چنین شد ،حال با موج گسترده حضورساکنان مناطق ریزگرد نشین به شمال کشورو ساخت و ساز های بی رویه وبویژه درگیلان ودرکنار آن کشت محصولات عجیبی چون زعفران و گل گاوزبان در ارتفاعات بالای 2 هزار متری اشکورات بدون در نظر گرفتن هزینه کرد و بازدهی آن،می رود که بنیان شریان تنفسی چندین استان با بدتدبیری خشکانده شود.
می خواهم بگویم که سالانه چند سیل ویرانگر حاصل تخریب منابع طبیعی در اشکورات گیلان رخ داده و چند تای آن به نواحی ای مربوط می شود که درختان چند صد ساله را قطع کرده اند ؟واینکه آیا در این سال ها بررسی کرده ایم که همه ی تولید فندق این نواحی در سال چقدر است و هزینه دولت در نگهداری راهها و برای حفظ تولید این گونه محصول ها چقدر است ؟.
از باب نمونه رانش اخیرزمین در اشکور برابری دارد با بیش از همه ی تولید فندق این نواحی ،یعنی این سیل و رانش به تنهایی جبران تمام تولید سالانه را داده است و حال آنکه در سال چندین باررانش و سیل مخرب بوقوع می پیوندد که چون زیان جانی ندارد ،مورد توجه مسئولان وعموم قرار نمی گیرد .
وچرا تاکنون دولتمردان برای حضورو سکونت پراکنده این چندهزارروستایی در اشکورات و هزینه های که این ماندگاری به زیست بوم منطقه وارد می آورد،بررسی علمی انجام نداده اند .
ویا...به این نگرش که باید بدانیم حذف هر چشمه سار که از دل دهها مسیر جنگلی عبور می کرد واکنون برای چهار کیلوفندق قطع اش کرده ایم و بستر خاک راسست و حیات گیاهان و جانوارن را به نابودی کشانده ایم و سپس سیلی که خانمان برانداز می شود را هم بر آن افزوده ایم، برای جامعه کافی نیست که یک مدیر نامدیری بگوید باید تولید فندق در اشکور را گسترش دهیم ؟!!.
شما با کدام کار کارشناسی و کدام پیشینه علمی ای از توسعه کشت نامتوازن در
 جاهایی سخن میگویی که شریان تنفسی چندین استان را بسامان می کند ؟.
آنوقتی که چشمه سفید آب و آسمان رود رحیم آباد رودسرو سایر چشمه سارهای کشوررا برای اولویت آب شرب و کشت محصولاتی چون فندق به شکل غیرکارشناسی از بستر طبیعت قطع می کردیم باید به این آینده شوم هم نظر می داشتیم که فردا روزی فرا خواهد رسید تا مجبور بشویم جلوی کشت دهها هزارهکتارمزارع برنج را در استان هایی بگیریم و بزودی گیلان هم به آن افزوده خواهد شد .
آیا به نظر شما همین یکپارچه سازی زمین های برنج که صدها آب بندان طبیعی را حذف کردند تا به کمیت تولید بیفزایند ،ما را بزودی دچار کم آبی شدید نخواهد کرد ؟.
این شکل از مدیریت دستوری که گاهی از دل و روده نمایندگان مجلس هم تراوش می کند یک اتفاقی است که همه ی کشوررا به سمت خشک شدن به پیش می برد و دادرسی برآن نیست .
بنظر می رسد که در این شرایط حساس باید بیاییم در گیلان همایشی بپا داریم و با بررسی های کاوشگرانه بستر خاک کوهستان هایمان را بررسی که چقدر در معرض خطریم و چه بالایی بر سر آینده زیست بوم آورده ایم و ادامه این روند چه بر سرمان خواهد آورد.
اگر چه سال های مدیدی است که می گوییم و می گویند و گوش شنوایی نیست، اما تاریخ در حافظه خود همه ی این سو تدبیر ها را مرورخواهد ک

رد و لعن و نفرین بر نامدیرانی ابراز می دارد که برای ماندگاری خود به صورت چرتکه ای مدیریت های کلان را به هم کیشان هبه می کنند تا محصولش بشود این همه نابسامانی در کشور و خشک شده همه ی بسترهای طبیعی.
برغم این همه اعتقاد قلبی دارم که جلوی زیان را هر وقتی گرفتیم سود برده ایم ،اگر این بچه های بالانشین گوش شنوا داشته باشند وحرص وطمع ریاست خواهی آنها را استحاله نکرده باشد .

حبیب محمد پور بی بالان