به گزارش گروه دریافت خبر پایگاه خبری تحلیلی نوداد گیل : پنجشنبه گذشته در جشن موسسه خیریه حامیان اتیسم گیلان که در واقع نوعی اختلال رشدی (از نوع روابط اجتماعی) که با رفتارهای ارتباطی، کلامی غیر طبیعی مشخص میشود، شرکت کردم و دیشب و امروز هم به دلیلی فکرم درگیر این موضوع بود که، شاید یکی دیگر از «بیماری» یا «سندروم»های در حال شیوع این روزها که متاسفانه از آن غافلیم بیماری یا سندرومی است که به شخصه «سندروم دو بهم زنی» میناممش ...!
به نظرم این بیماری همواره با ذات بشر از گذشتههای دور تا به امروز همراه بوده اما امیدوارم بتوان در این روزگار با توجه به ارتقاء سطح درک و فهم عمومی پدید آمده، بوسیله «واکسن عدم زودباوری حرفها و ادعاها» تا حدود زیادی از شیوعش جلوگیری کرد!
علائم شیوع «سندروم دو بهم زنی»
علل شیوع این سندروم به نظرم عواملیه از جمله محیط کشت مناسب در گوش، ذهن و دل فرد در شرف ابتلا - تبحر و صبوری ناقل در انتقال ماهرانه ویروس – محیط مستعد پیرامون افراد در خطر ابتلا و از همه مهمتر نیاز ناقل به بقاء و تامین منافع شخصی خود است!
اما علایم کلینیکی ناقل چیست؟ در ظاهر حسن نیت ولی در باطن سوء نیت - وجود حافظهای کوتاه مدت در ناقل برای به خاطر سپاری حرفها و به یادآوری ادعاهای طرح شده خویش - فوبیا یا ترس در ناقل برای حضور همزمان در کنار حداقل دو موردی که برای انتقال ویروس دو بهم زنی انتخاب کرده است و ...
روش پیشگیری
و در خصوص روش پیشگیری یا درمان هم میتوان به پرهیز از زودباوری - فراهم نکردن محیط مناسب کشت برای ویروس - بررسی آثار و شواهد حمله ویروس به جان و تن فرد در خطر ابتلا در محیط آزمایشگاه اجتماعی - راستی آزمایی و ... اشاره کرد.
اما سخن پایانی...
لطفا ناقلین محترم به یاد داشته باشند بالاخره روزی که دیر نخواهد بود حقایق روشن خواهد شد و آنوقت رو سیاهی برای زغال خواهد ماند!
پس پیشنهاد میکنم بیاییم دست در دست دهیم و ضمن جلوگیری از شیوع ویروس «بیماری دو بهم زنی» که موجب پیامدهای سوء عدیدهای از جمله مسمومیت فضای ذهنی افراد نسبت به همدیگر، انتشار بدگمانی و حتی کاهش راندمان کاری در دیگر حوزهها از جمله تصمیم سازیهای کلانتر خواهد شد، عامل تولید و پراکنش «پادتن هم افزایی» گردیم.
مهدی لطفی، مجری و فعال رسانهای