به گزارش  پایگاه خبری تحلیلی نوداد گیل :آیااساسا دانشجویانی که به هر دلیلی ازایران رفتند وبیش از30 الی 50 سال آنورآب مانده اندو همه ی مدال هایشان رااز رئسای جمهور و مراکز علمی کشورهای مختلف جهان دریافت کرده اند بعنوان یک ایرانی غیرتمند قابل اعتناء واحترام هستند.

ما ایرانی ای می خواهیم که علم بیاموزد وحداقل اش دروقت تنگدستی مثل جنگ و زلزله در ایران اطراق کندو به درمان مردم اش بپردازد .

مثلا آیا در زلزله رودبارو بم یک دقیقه برخی پزشکان حاذق ایرانی ساکن آنور آب احساس مسئولیت کردند تا باراندوه مردمان شان را بکاهند ودر همین راستا سبب غرور هموطنان شوند تا بعد ما هم از این عظمت روحی اشان حظ وافر ببریم وبه جهانیان بگوییم این فرزند ایران است؟!.

اما تا بخواهی در مراسم های مختلف به نام این پزشکان و به کام خودوجریان مورد نطربه دنبال کسب اعتبار بوده ایم و حال اینکه این پزشکان اساسا تعصبی برای جامعه خود نداشته و حضور پر ثمرآنها در مراکز درمانی اروپا و امریکا موید این سخن است .

بنظر شما آیا این مفهومی دارد که یک جراح فلان بخش از اندام انسانی در 36 سال گذشته در همه جای دنیا به طبابت پرداخته باشد و یک بار هم به ایران با نیت درمان نیامده ،بعنوان هموطن غیرتمند نامیده شود ؟.

اینکه پزشکان حاذق یرانی در دوره های مختلف تنها به اکراه به کشورشان بیایند و مثل همه ی خارجکی ها دو روزی دراین استان و آن استان به سخنرانی بپردازند وبروند شامل هموطن باتعصب محسوب میشوند ؟!.

بعد اگر این پزشک فخر ایران است و باید برایش احترام بسیار قایل شویم آن پزشکی که جانش را در زمان جنگ به خطر انداخته و بعضا شهید شده جایگاهش کجاست ؟.

می خواهم بگویم که ایرانی به کسی اطلاق می شود که اگر در آنور آب علم اش را تکمیل کرد هدف اول ونهایی اش مردمان کشورش باشد و بعد سایر ملت های جهان .

اما متاسفانه برخی از این فرنگ رفت ها یااساسا هرگز برنمی گردند و یا برخی ها هم نیامده بهانه مشغله آنور آب و جلسات جهانی و جراحی های مختلف را بهانه می کنند و می روند.

با این وجود ما نه بخیل هستیم و نه بدخواه انسان های فرهیخته ای که دهها سال با مشقات زیاد علم آموخته اند و به جامعه بشری خدمات بسیارارائه کرده اند ،ما میگوییم این حق ایرانیان است تا از16 الی 18 سال مدارج علمی این پزشکان که سالها از ثروت ملی بهره برده اند و بعد در آنور آب ادامه تحصیل داده اند ،استفاده بهنگام داشته باشیم.

محمد پور بی بالان