پایگاه خبری تحلیلی نوداد گیل :حالا بی خیال ابن سینا می شویم و انگار نه انگار دانشمندی در طب سنتی داشتیم که قرن ها جهان پیشرفته سیر توسعه یافتگی اش را مدیون علوم او می داند ،اما تا بخواهی از طب سوزنی ابداع پیشنیان چین استقبال کردیم و ترویج اش دادیم .
کسی که بخیل نیست چینی ها تلاش کرده اند و این تفکر را مثل بسیاری ازورزش های رزمی که جهانی شده ،جهانی اش کردند.
مشکل اینجاست که ما بر دانش بومی خود تعصب خاصی نداریم ،مگر آن زمانی که دیگران از آنور آب بیایند و این ویژگی را مثل نوروز باستانی ،چوگان ،مولوی به نام خود مصادره کنند.
خاش گیران یک هنر برجسته است که در نزد تعداد معدود زنان شرق گیلان و منحصرا شهرستان رودسر از قدمت صدها ساله برخوردار بوده ومورد اقبال گسترده مردمی هست .
اگر چه تعدادی از پزشکان و تاکیدا فوق تخصص ها از این هنر با نام جادوگری و تغلب و فریب یاد می کنند ، اما خاطرمان باشد که این کج خلقی هرگز برای طب چینی که صدها سوزن را در بد انسان فرو می کنند اتفاق نیفتاده است.
حرف مان این است که چرا وزارت بهداشت در یک واکاوی کارشناسانه به فرایند این پدیده نپرداخته و اینکه آیا چنین هنری می تواند جایگزین پنس و اعمال زجر آور اتاق های جراحی در خارج کردن برخی اجسام تیز و سخت از گلو بشود و یا اینکه با پی بردن به فریب کاری موجود در این حرفه ،به توبیخ و بازداشت عناصر فعال آن بپردازد .
از آن سو در گفتگو با برخی از پزشکان متخصص نه اینکه آنان منکر این هنر نیستند ،حتی چند نفری حاضر بودند با هر مبلغی این علم را بیاموزند .
بعبارتی آنان از هنر زنان روستایی با نام علم یاد کرده و این تناقض در گفتار برخی پزشکان که آن را جادوگری و فریب کاری می دانند نیازمند توجه ویژه حوزه کارشناسی وزرات بهداشت است تا اگر این هنر، علم محسوب می شود، مثل طب سوزنی در ترویج و تثبیت اش اقدام اساسی صورت دهیم .
حبیب اله محمد پور بی بالان