اختصاصی  پایگاه خبری تحلیلی نوداد گیل :آشنایی قبل از ازدواج مهم ترین معیار تشکیل یک زندگی موفق است. صرف نظر از شیوه انتخاب همسر، جوانان باید مبنای خود برای آغاز زندگی مشترک را شناخت صحیح قرار دهند.

شرایط زندگی امروز به گونه ای است که شاید دیگر کمتر جوانی تن به ازدواج های سنتی و انتخاب همسر از سوی خانواده بدهد و از این جهت ترجیح می دهد خودش همسر آینده اش را انتخاب کند.

سؤالی که در اینجا مطرح می شود این است که چرا عده ای برای شناخت از همسر آینده، سراغ فضای مجازی و سایت های همسریابی می روند.

 در پاسخ باید گفت  بیشترین افرادی که از طریق همسریابی اینترنتی مبادرت به آغاز آشنایی می کنند شامل گروه هایی هستند که محدودیت هایی دارند؛ حالا این محدودیت ها ممکن است مربوط به مشکلات فردی، خانوادگی، ظاهری و فرهنگ حاکم بر محیط زندگی فرد باشد.

اما در این نوع آشنایی نقاط ضعفی  دیده می شود ، در فضای مجازی تضمینی وجود ندارد که اطلاعات ارائه شده از سوی کاربران تا چه حد صحت دارد، زیرا در بسیاری از موارد افراد ایده آل های خود را به طرف مقابل منعکس می کنند که در واقعیت مغایرت دارد.

از مزایای ازدواج های اینترنتی می توان به امکان ارتباط رودررو ، بی واسطه، صرفه جویی مالی و زمان یاد کرد که به کاربران فرصت می دهد درباره علایق متقابلشان حرف بزنند بی آن که با محدودیتی مواجه باشند.

اگر کاربری بخواهد در دنیای واقعی با ده نفر در مورد ازدواج حرف بزند باید زمان و هزینه زیادی را صرف کند در حالی که در فضای مجازی در زمان کوتاه و با هزینه ای ناچیز می تواند با همین تعداد افراد ملاقات مجازی داشته باشد.

سایت های همسریابی ایرانی چند سالی است به شکل قارچ گونه رشد کرده اند و سودجویان همیشگی نیز چنان راه خود را در فضای اینترنتی باز کرده اند که نهادهای رسمی و دولتی به فکر افتاده اند دست به کار شوند.

چندی پیش معاون ساماندهی امور جوانان در وزارت ورزش از فعالیت 300 سایت غیراخلاقی و غیرقانونی همسریابی در کشور ابراز نگرانی کرده بود. به گفته وی  تاکنون امکان توقف کامل فعالیت این سایت ها ممکن نشده است.

مسئولان کشور هم بارها تذکر داده و به همه کاربران اینترنتی توصیه کرده اند که در فضای مجازی به سایت های همسریابی، دوستیابی و... که غیرمجاز و غیرقانونی هستند، اعتماد نکنند.

با وجود همه این هشدارها، اما هنوز تعداد قابل توجهی از افراد بویژه جوانان سراغ چنین سایت هایی می روند و در بعضی مواقع به اطلاعات آنها اعتماد می کنند.

نکته این جاست که اگر قرار است شیوه مجازی یکی از راه های همسریابی شود، خود دولت مجرایی در نظر بگیرد و دست سودجویان را از آن کوتاه کند.

وقتی به یاد آوریم که حدود 55 درصد جمعیت ایران را جوانان زیر 30 سال تشکیل می دهند، این مساله بیشتر جای نگرانی دارد.