اساسا نگاه متفاوت و ژرف به هر موضوع و پدیده اجتماعی ضمن اینکه فرایند شکل گیری بسترهای امن را در شاکله های توسعه یافتگی نصیب جامعه خواهدکرد ،بار مثبت روانی حاصل از این نگرش سازنده می تواند به امنیت روانی مردم کمک شایانی کند.
یکی از بخش هایی که میتواند نقش کلیدی و انکارناپذیر در ثبات بخشی به شاخصه های توسعه درجامعه و افکار و آرای مردم داشته باشد دادگستری و روند حضور مردم در این ساختار اجتماعی تا مرحله صدور حکم است.
داستان از این قرار است که پیامد احضاریه ای از دادگاه عمومی رشت در ارتباط با چاپ مقاله ای پیرامون برداشت غیر اصولی شن وماسه توسط یک جمعی در یک جایی از استان برغم اینکه نامی از آنها برده نشده بود ،حداقل ده نفری از یک طایفه مدعی شدند که نشر اکاذیب کرده ایم وباید پاسخگو باشیم .
اولا دربرگ احظاریه ارسالی برای مدیر مسئول ،سردبیر و خبرنگارهمان مطالبی آمده بود که برای مجرمان سارق و قاتل و غیره صادر می شده یعنی تاخیر در حضور را به جلب نفرتهدید کرده اند .
بعد اینکه محل مراجعه عناصر رسانه همان جایی بوده که مجرمین خطرناک بطور همزمان در آنجا حضور می یابند و این برعهده ارشاد و خانه مطبوعات است که فکری برای این مشکل ارائه دهد .
پیشنهاد ما این است که بازپرس وقاضی ویژه ای را در محلی خاص از دادگاه بگمارند تا فرق باشد بین مجرم چاقوکش و منتقد رسانه ای ،به این مفهوم که مزد نقد سازنده اهل قلم را با جرم یک فرد مورد دار یکی نبینند .
دیگر آنکه ورود به محیط دادگاه به خودی خود بار روانی منفی برای جامعه دارد ، چه مقصر باشی و چه نباشی باید روز و روزهایی را در این مکان حضور یابی تا اثبات شود مجرم هستی و نیستی .
پس در ابتدا اگر در مدخل ورودی دادگاه مشاورین و قضاتی باشند که بار روانی افراد و بخصوص آنهایی را که برای اولین باردر این مکان حضور یابند کاهش دهند بسیار پسندیده خواهد بود .
سپس آنکه چه اشکالی دارد بردیوارهای عریان طبقات دادگاه تعدادی تصاویری زیبا یا هشدارهای امنیتی در کنار تعبیه میزهایی برای قرار دان کتاب و روزنامه به رایگان با هماهنگی نشریات و امورکتابخانه ها باشد که این هم بر میزان کاهش بار روانی اثر گذار است .
حالا اینکه یک قاضی ای مثل شعبعه دوم بازپرسی آدم خوش مشربی باشد و با مجرمین برخورد مناسب داشته باشد از اقبال مراجعه کننده است ،اما سرگردانی مردم حتی برای یک ساعت هم تا مراجعه به اتاق قاضی نیزتبعات روانی داشته و بر نگرانی ها و بگو مگوهای پیرامونی خواهد افزود .
لذا اگر که قضات بطور تقریبی تعدادنفرات مورد پذیرش را با ساعات کار خود تنظیم کنند هم از وقایع جالبی خواهد بود که از اتلاف وقت مردم جلوگیری خواهد کرد .
خلاصه ی مطلب اینکه دادگاه می تواند و باید محل انبساط خاطر افراد درست کردار باشد و محل ارعاب و شاید هدایت مجرمین ،اما قضات محترم یادشان نرود که اهالی رسانه را متفاوت ببینند زیرا اینها بواقع یاوران آنها در ایجاد امنیت در جامعه اند.