ژیمناستیک یک ورزش المپیکی است و از اولین دوره المپیک تاکنون در برنامه این مسابقات قرار داشته‌است .

معروف‌ترین بخش این رشته ورزشی ((ژیمناستیک هنری ))است که گیلان در سالهای دور همواره پرچم دار برتر این رقابتهای بوده ولی نا گزیر در چند سال اخیر مورد بی توجهی قرار گرفته و در واقع به سطح تفریحی و کلوپی بسنده کرده است .

ایجاد تغییر در جهت بهبود و کمال سازمان بی شک مفید است اما در پاره ای اوقات سوء تدبیر عده ای به ساختار مدیریتی ژیمناستیک صدمات ریشه ای وارد کرده بطوری که جبران آن به سالها زمان نیاز دارد .

تغییر و تحول بطور پیوسته و مستمر در روش زندگی انسانها، سازمانها و... امر بدیهی است و مختص نقطه خاصی از جهان نیست، به این مفهوم که نمی توان هیچ جامعه ای را پیدا کرد که نسلی از آن عیناً مانند نسل قبل زندگی کرده باشد.

نیروی انسانی همیشه مورد توجه نظام مدیریت بوده و از اهمیت خاصی برخورداراست به گونه ای که می توان گفت منابع انسانی هر سازمان، عاملی اصلی حیات آن است.

در دنیای متحول امروزی که زیر بنای آن را اقتصاد دانش محور شکل می دهد فقط سازمانهایی می توانند به بقای خود ادامه دهند که سرمایه انسانی را جذب و حفظ کنند و توسعه دهند .

یکی از عوامل ضعف هیأت های ورزشی را می توان کنار گذاشتن مدرسان و مربیان باتجربه که آزمون خود راپس داده اند و نتیجه گرا بوده اند یاد کرد.

نکته جالب توجه اینجاست که همین سرمایه انسانی با بی مهری و تفکر بسته مسولین به ناچار در گوشه ای بدور از میادین قهرمانی  به آموزش می پردازند.

مگر هدف جانشین پروری این نیست که استعدادهای کنونی سازمان را به استعداد های مولد مورد نیاز آن در آینده تبدیل کنیم؟

ایجاد تحول در سازمانها هر از چندگاهی و متناسب با موضوعاتی که باعث این امر می شود اجتناب ناپذیراست. این سوال مطرح است آیا مدیر کل همچنان از رییس هیات که همکار اداری نیز هست حمایت می کند یا روند توسعه ورزش را بر مناسبات خاص ترجیح  می دهد .

شواهد نشان از آن دارد که رهنما در یکسال گذشته قلم قرمز بر روی نام های بزرگی کشیده و لذا این چنین می نماید که وی بدنبال جاری کردن روح تازه ای در رشته های ورزشی ژیمناستیک است .

باید گفت اگر فردا همواره همانند امروز بود و اگر عوامل محیطی بطور کامل ثابت و پایدار بودند، تغییر سازمانی نمی توانست برای مدیران اهمیتی داشته باشد.