البته ذهن مان یاری می دهد و می دانیم که در ادوار 43 سال  گذشته الماس های نتراشیده در چینش مدیریتی کشورآنقدر زیاد بوده اند که از هر زاویه ای به آن نگاه کنیم جز ناکارآمدی و ناتوانی و پس رفت و وازدگی نبوده و نیست .

از زیست بوم مان گرفته تا ساخت و سازهای بی رویه و آمایش سرزمین و قانون ارث در نابودی زمین های زراعی واشتغال و توسعه صنعت و توسعه بهنگام راهها و مدیریت سیل ویرانگر مهاجرت ناشی از سو مدیریت کلان در نواحی خشک کشور و البته که از سواحل دریا تا قله قاف استان گیلان بیش از 43 سال است که پر است از زباله و43سال درحل این مشکل طلای کثیف مانده اند و همچنان مدیران این ناکارآمدی می خواهند بمانند!.

این همان جریانی است که نم نم به مافیای قدرت تبدیل شده و در همه ی ارکان نظام جا خوش کرده ، بطوری که حتی برخی ریسای جمهور که خواستند کاری بکنند نتوانستند کاری بکنند .

گفته اند که (رقص آنجا کن که خود را بشکنی...پنبه را از ریش شهوت برکنی ) و این شهوت قدرت و این شهوت ریاست و این  شهوت دیده شدن و این لامذهب ترین پدیده دوران مدرنیته (نوگرایی ) کاری کرده است که خواهندگان قدرت هم از آگاهی و هم از کم آگاهی مردم پلی بسازند تا باشند و بمانند.

در این بستر است که دانایان برای سود بردن مادی و مدیریتی به پای صندوق رای می روند همانگونه که قاسمی در 12 سال پیش با 31 رای دانش آموخته های گیلان یعنی ریسای هیات شهرستان ها و مدیران باشگاهها ریاست هیات فوتبال گیلان را با گسیل همه ی هیات های استان به ترکیه بدست آورد و البته دو هفته ای نگذشت که همان 31رای را قربانعلی الماس خاله بدست آورد و شد الماس تراشیده فوتبال گیلان.

شنیده ها حکایت دارد که اکنون برسر نخواستن ریاست کنونی هیات فوتبال گیلان دعواست و حکایت دیگر که مخالفان تک و تاب بیخودی میزنند که الماس فوتبال گیلان بهراه دامنه ی کهنه کارش خیالشان جمع است که رای دهندگان همانانی هستند که بودند.

واکنون بهتر است همه آرامش خود را حفظ کنند و بگذارند لابی های 43 ساله کارش را بکند و آنوقت مردم هم با آمدن پای صندوق های رای وظیفه ذاتی خود را انجام دهند.

و بی گمان مردم یاید بگیرند که هر کسی بزودی براریکه قدرت پرحاشیه ترین هیات ورزشی استان گیلان جلوس کرد بواقع در محوطه جزیمه ارزشمداری نظام پای نهاده وچه بهترکه این طالبان قدرت همان الماس های تراشیده باشند و راستگو و راست کردار!.