سالانه هزاران مورد بگو مگوی منجر به تنش و فحاشی و زد و خورد در آپارتمان ها رخ میدهد تا که ثابت شود ما از فرهنگ گفتمانی سازنده ، فرهنگ دیگر خواهی ، نوع دوستی و فرهنگ پذیرش نقد سازنده و فرهنگ درک متقابل برخوردار نیستیم .
اینکه قرنی پس ازآغازدوران آپارتمان نشینی هنوزعده ای بر سخن بیهوده ای چون چاردیواری اختیاری است و ما هر جوری بخواهیم در خانه خود زندگی می کنیم پای بفشرند، البته که از ذهنی هوشمند و دیگرخواه و نوع دوستانه برخوردار نیستند .
اینکه خانواده هایی در آپارتمان هایی نوساز یک روز به خواست خودشان ویا روزی دیگر به عشق دختر وهمسر و پسرشان ازسرامیک کف و دیوار و کابینت ساختمان خوش شان نیاید و بعد یک هفته چکش کاری کنند برای کندن سرامیک و سپس هفته ای دیگر چکش کاری کنند تا سرامیک کف خانه به رنگ مبل شان و دیوارشان درآید و یا یک هفته دیگر به کناف کاری مشغول شوند و هفته ای دیگر کابینت آشپزخانه را نوساز کنند و آنوقت در این مدت راه پله ها پر گرد و خاک و خانه ی همسایه پراز گرد و خاک و راهرو پراز سرامیک و چوب و خاک .. باشد ، آیا همه ی اینها حق آن مردمی است که می گویند چاردیواری اختیاری است ؟!.
حالا پذیرفتیم که چاردیواری اختیاری است، آیا سر و صدای چند هفته ای و سر و صدا های داخل راهرو و همه ی دیگر آزاری ها هم جزو چاردیواری اختیاری است ؟!.
اگر چه هیچ خانواری در فرهنگ اجتماعی مان وفرهنگ دینی مان حق ندارد همسایه خود را آزرده خاطر کند، با این وجود به جای پذیرفتن خطا های خودمان نباید با پشت سرگویی های نابجا از واقعیت های موجود فرار کنیم !.
اینکه عده ای برای فرارازمسوولیت اجتماعی خود فرافکنی کنند و در راهروها به پشت سرگویی بپردازند، آیا این شیوه عملکرد در ردیف فرهنگ چاردیواری اختیاری است ؟!.
گفتیم تاهمه بدانیم آن همسایه هایی که می خواهند در آپارتمان های چندین طبقه خانه خود را نوساز و دوباره سازی کنند باید پیشاپیش درجلسه ای حضور یابند وبا تفاهم بوجود آمده زمان کارهم مشخض شود.
بهرروی تاکید کنیم که چاردیواری اختیاری، درفرهنگ آپارتمانی هیچ جایی ندارد و البته تحرکات بی مورد و غیرسازنده برای اثبات اینکه بگوییم چاردیواری اختیاری است از زشت ترین کارهاست.
