کیوی محصولی است که پس ویرانی تدریجی باغ های چای در دوره ریاست جمهوری خاتمی که پروژه آزاد سازی این صنعت  را در بدتدبیری ساختارش رها سازی شد، ارج و قرب پیدا کرد وفوج فوج کشاورزان به تغییر کاربری روی آوردند تا شاید از این میانبر به امنیت مالی برسند و زندگی را کمی بهتر ازبد کنند .                                                                                                                              آنها خبر نداشتند که دولت ها خواسته و گاه ناخواسته اسیر دست دلالان و تجار پس پرده بوده تا برای باغدارنگون بخت کیسه بدوزند که این ته مانده نان شان را از حلقومشان بیرون بکشند .                                                                              این شد که با افزایش قیمت کیوی و فروش آسان این محصول گاهگداری آدم های نابکار و نابخردی  پیدا شدند و چک های بی پشتوانه صادر کردند و کشاورزهم به ناچار این ماه و آن ماه بدنبال دلال دوید و دوید تا حتی شش ماه از فروش محصولش گذشت و از پول خبری نشد ؛آنوقت دریافت که این محصول هم برایش آب و نانی نخواهد شد .
                                                                                                         به این نشان که نم نم با بایرکردن زمین ها، فروش باغ های چای با شادمانی از درآمد سرشار شروع شد و این شد که کشاورزان در اندک مدتی شدند گارگر و گماشته آن ها که این قبای ناجور را به تن شان دوخته بودند.
البته همه ی داستان کشاورزان و باغداران کی وی که اسیر دست دلال هایی چون این دلال رحیم آبادی هستند چک های بی محل نبوده چرا که دولت هم برای گریز این انسان های ناجور چفت و بست درست و درمانی روبراه نکرده است .
در این بحبوحه برای درست کردن ابرو گویا دنبال کور کردن چشمان کشاورز بودند و آمدند چک صیاد را راه اندازی کردند که دیگر هیچ روزنه ای برای گریز خلافکاران نباشد .
چکی که اکنون یک آفتی شده برای تولیدکنندگان کی وی و مرکبات که پس از فروش محصول شان یک برگ از این کاغذ های بی مصرف را از دست دلال به بهانه مشکل اینترنت و ناممکن بودن ثبت در سامانه دریافت میکنند و حالا امروز برو و فردا بیا؛ حالا دیگربرگ برنده با این چک در دست دلال افتاده که ثبت در سامانه نشده است .
این زمانی است که دلال همه ی کیوی را چیده و به بهانه اینکه صدها تن محصول روی دستم مانده وباید بفروشم و نم نم پرداخت کنم ؛راه جدیدی برای فریب مردم باز کرده است .
  بهرروی در این جریان هم بانک ها و هم قوه قضا و نیروی انتظامی مقصرند که به آدم های بدحسابی که دارای پرونده های گوناگون هستند و بدنامی شان شهره شهر است، دوباره به بهانه اینکه حسابش در وقت دریافت چک مشکلی نداشته اند نبایدچک صادر کنند.  
اگر چه برای مشکل ثبت در سامانه چک ها هم باید راهی بیابند که خریدار به بهانه مشکل اینترنت یک برگ کاغذ بی مصرف را به کشاورز ندهد.