برای پایداری سپیدرود با اغلاط املایی سخن نگویید
سخن از واژه گان پارسی است یا سخن از درک مفهوم است یا سخن از ارسال پیام است یا سخن از مفاهمه است یا سخن از اقناع همدیگر است یا سخن از غرض است و مرض یا سخن ازمن است و منیت ،یا سخن از نبودن ساختاری منسجم است یا سخن از توازن ساختار است یا سخن از پیوستگی درکردار است یا سخن از پلشتی و سیاه نمایی است یا سخن از درد مشترک است یا سخن ازپیشرفت و آبادانی است ،هر چه که هست این است که به قول حضرت مولانا( جنگ های خلق بهر خوبی است)این همه نزاع و تنش و درگیری وحتی کشتار و سر بریدن انسان ها برای آن است که درک همه ی آدم ها ازهستی به شکلی است که فکر می کنند با این شیوه می توانند دنیا وآخرت خود را آباد کنند و برای نهادینه کردن خوبی و خوب سرشتی گام بردارند.
هرچه که باشد وقتی آدم ها با هم تبادل نظر می کنند، بی گمان باید ادب را رعایت کنند و شخصیت شان درقواره ای باشد که سوء برداشت نشود .
شکی نیست که برای این ارتباط وقتی با گستره ای عظیم ازهواداریک تیم و آمال وآرزوهای یک نسل نوپا روبرو هستیم بی تردید باید در فروخوردن بسیاری ازتمایل های نفسانی خودمان انگشت به دهان گزیده و با منشی بزرگوارانه سخن بگوییم.
سخن ازآنجا آغاز شده که چندی پیش اداره کل ورزش و جوانان در پته ای تمام قامت از خجالت فرحسینی معاون پیشین تربیت بدنی اداره کل آموزش و پرورش که گفته بود برای حرف های غیرکارشناسی مدیر کل ورزش گیلان باید سرم را به دیوار بکوبم، درآمده و گفته که تو برو درآموزش و پرورش دنبال کاری های برجای گذاشته ات وبعد سرت رو تا هر بار که دوست داری بزن به دیوار،ما هم در ورزش کارهای خودمان را دنبال خواهیم کرد.
این گفته به مزاج رییس هیات پیشین کشتی گیلان خوش نیامده و گفته که نوشته ی شما پراست ازاغلاط املایی بوده واینکه باید نگارنده فهم داشته باشد وازجایگاه حقوقی اداره کل این همه سخن های سبک سر تراوش ندهد و در واقع حرف را دور سرش بچرخانید تا مردم و هواداران تیم سپیدرود رنجیده خاطر نشوند.
این رییس پیشین سپس به آموزش خبرنویسی و اینکه چگونه باید با دلسوخته های ورزش سخن گفت ،پرداخته و خلاصه از نابسامان بودن مدیریت ورزش استان خبر داده است .
هرچه هست اکنون بایدهمه برای تیم های پرطرفدار تره ای بیش از این خرد کنیم و خودمان را کمتر ببینیم، یعنی سپیدرود و داماش ابزارنشوند برای هر کس و ناکسی تا دق دلی خودشان را درهنگامه بروز بحران ها خالی کنند و آشفتگی و تشویش بماند برای این تیم ها و هوادارانش .
حالا اینکه این آقا توهین کرده و اون اغلاط املایی گفته ، باید نقطه وصل شان آن باشد که تیم های پرطرفدار وهوادارانش آسیب نبینند که گویا درگفتمان های این افراد کمتر نشانه ای ازآن دیده شده است .
یادمان باشد که سپیدرود و داماش اکنون شناسنامه فوتبال گیلان درسطح اول فوتبال کشورند و چه بهتر آقایان درتحلیل و تبیین های خود سرسری سخن نگویند و تنها برای شکوفایی این تیم ها راهکار ارایه دهند و البته یخه هم را نگیرند که این آشفتگی خاطر به سود هیچکس نبوده و همه اش زیان فوتبال است و بس .
