جمعه 10 فروردین 1403

اختصاصی  پایگاه خبری تحلیلی نوداد گیل :این حق طبیعی برای هر تشکیلاتی است که کارکنان و خانواده های آنها بتوانند از حداقل های امتیازهای مادی ومعنوی حیطه فعالیت خود بهره مند شوند .

کارمندی که 30 سال دریک سازمان دولتی فعالیت دارد ضمن اینکه باید از امتیازهای ویژه ای برخوردار باشد ،در همین راستا ضرورت دارد سازمان مطبوعه نیز کمیته و واحدی را برای حمایت از آنان ایجاد کرده تا بر امنیت روانی عوامل زیر مجموعه بیفزاید.  

البته این واحد و کمیته حمایتی تحت عنوان رفاه کارکنان در اداره ها وجود دارد ،اما بنظر کمیت و کفیفیت عملکرد آنها باهم متفاوت بوده و گاها در برخی اداره ها بود و نبودشان تاثیری بر حال و احوال کارکنان ندارد .

اداره کل ورزش و جوانان یکی از این اداره های متمول از جهت امکانات زیر ساختی در بحث فراغت و تفریحات است که همواره افراد بیرونی در برخورد با کارکنان این تشکیلات از لفظ خوش به حال شماها ا ستفاده کرده و تصور دارند خانواده های کارکنان هر وقت که بخواهند می توانند بطور رایگان از این امکانات استفاده کنند .

غافل از اینکه کوزه گر در اینجا براستی از گوزه شکسته هم آب نمی خورد ،چرا که تاکنون یک خواست و قدرت حمایتی بالادستی منزلت و جایگاه کارکنان و خانواده ها و پیشکسوتان ورزش را به فعالان عرصه ورزش گوشزد نکرده است .

اینکه همین کارکنان در سالهای گذشته با چه خون و دلی برای اخذ سند و روند تاسیس اماکن ورزشی و دریافت تسهیلات حمایتی بخش خصوصی تلاش کرده اند،هم بنظر دیگر اهمیتی نداشته، بطوری که اکنون برای استفاده ازاماکن ورزشی فرقی با افراد عادی ندارند .

اگرچه بنظربهانه ای بزرگ بنام واگذاری اماکن ورزشی به بخش خصوصی دست مدیریت ها را برای ارائه خدمات به کارکنان و خانواده های آنها بسته است ،اما می شد و می شودبا تفهیم برندگان مزایده و هیات های ورزشی، استفاده خانواده های کارکنان را از فضاهای ورزشی استان تسهیل کرد .

این یک اشکال عمده برای مدیریت یک ساختار است که برغم ارسال برخی نامه های مکتوب به هیات ها و مدیران اماکن ورزشی براستفاده رایگان و نیم بها ازاماکن ورزشی ،آنها هیچ اعتنایی به این مرسوله ها نکرده و بعضا کم محلی نیز داشته اند.

از آن سو باید بر عملکرد مربیان و میزان و نحوه دریافت شهریه آنها نیز دقت شود که برخی مربیان به هر بهانه ای در ماه یکی دو جلسه از تمرین را تعطییل کرده و یا درزمان آموزش بیشتر با تلفن همراه مشغول اند و برغم این اشکالات ،شهریه ماهیانه را کامل مطالبه می کنند .

حال معلوم نیست این کم فروشی مربیان را که هر شکلی بخواهند با هنرجوها برخورد می کنند چه کسی برعهده دارد و آیا کمیته نظارتی ای برای سرکشی مخفیانه به عملکرد مربیان و هیات ها وجود دارد و یا اینکه منتظر می مانند تا ورزشکاران و خانواده ها شکوائیه ارائه کنند .

یادمان باشد که هیچ بهانه ای در ساختار ورزش کشور نمی تواند این بی مبالاتی مدیریتی راکه بدیهی ترین موضوع در ایجاد امنیت روانی کارکنان است توجیه کند ،اگر چه همواره درچرخه مدیریت ها آدم های پدرسوخته ای هستند که برای ماندن در قدرت از هیچ هزینه ای درنگ نخواهند کرد.

 

نظرات
کد امنیتی روبرو را وارد کنید
تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به نوداد گیل می باشد
2015 © Nodad Gil