به گزارش گروه دریافت خبر پایگاه خبری تحلیلی نوداد گیل : علت اصلی بیکاری جوانان چیست؟ این پرسشی است که بیش از دو دهه است نظرات و دیدگاه‌های متفاوتی درخصوص آن ارائه می‌شود، اما با گذشت سال‌ها هنوز در رفع آن موفقیتی حاصل نشده و عوامل موثر بر کاهش آن نیز در مرحله اجرا با نواقص و ضعف‌های فراوان رو به رو شده است.
علل بیکاری جوانان در جامعه امروز به عوامل مختلفی بستگی دارد که نوسانات اقتصادی، عدم توزیع مناسب درآمد و امکانات، عدم جذب نیروی کار در مراکز تولیدی و صنعتی، عدم تناسب بین آهنگ رشد جمعیت و فرصت‌های شغلی، ضعف قوانین و مقررات، اتخاذ برخی سیاست‌های غلط و فقدان آموزش‌های متناسب با نیاز بازار کار از شاخص‌ترین عوامل به شمار می‌رود.
طی دو دهه اخیر پذیرش بیش از حد دانشجو بدون در نظر گرفتن بازار کار رشته‌های تحصیلی و عدم تناسب آموزش‌ها با نیاز بازار کار یا به عبارت دیگر فقدان مهارت نیز مقدمه دیگری بر گسترش بیکاری جوانان بوده است. متاسفانه فرهنگ مدرک‌گرایی جای خود را به فرهنگ کار و مهارت‌آموزی داده است.
بیکاری جوانان جویای کار و فارغ‌التحصیلان دانشگاهی به یک چالش اساسی در کشور تبدیل شده است و از طریق اجرای صحیح نظام آموزش مهارت و فناوری می‌توان بخش اعظمی از مشکل بیکاری دانش آموختگان را برطرف کرد لذا باید روی نسل جوان و نوجوان کشور سرمایه‌گذاری کنیم و فرهنگ کار و کارآفرینی را از این سنین گسترش بدهیم.
هرچند طی سال های گذشته یکی از آفت‌های اقتصاد ایران، افزایش میل به پشت میزنشینی و داشتن شغل‌های دولتی بوده است، اما علیرغم بالا بودن تقاضا برای شغل‌های دولتی، دولت اعلام می‌کند که قادر به استخدام نیروی جدید نیست و حجم نیروی انسانی در دستگاه‌ها و سازمان‌های دولتی بیش از حد سنگین شده است.
حجم بیکاری فعلی محصول چند سال گذشته نبوده و سال‌های سال است که در کشور ریشه دوانده است. مسئله نوسانات اقتصادی و تحریم‌های خارجی که بسیاری از واحدهای تولیدی و بنگاه‌های اقتصادی را از پای در آورده و تا مرحله تعطیلی کشانده است، همچنین گسترش قاچاق و واردات بی رویه کالا بر افزایش بیکاری و جمعیت بیکار جوان کشور دامن زده است.
با وجود تاکید قانون، اشتغالزایی تنها برعهده دولت نیست و همه دستگاه‌ها و وزارتخانه‌ها، مجلس، سرمایه‌گذاران و شرکت‌های خصوصی باید در این زمینه وارد عمل شوند و تجارب همه کارشناسان و اقتصاددانان به کار گرفته شود. در واقع یکی از راه های برون رفت از معضل بیکاری، اصلاح قوانین مربوط به «کار» است. دولت و مجلس باید فکری برای کاستی های قانون کار کند و از همه مهمتر شورای عالی اشتغال در این زمینه باید مسئولانه وارد ماجرا شود.
توسعه جهانگردی و گردشگری با توجه به جاذبه های تاریخی و تفریحی فراوان کشور، توسعه فعالیت های فناوری اطلاعات که با هدف به کارگیری نیروهای جوان و با استعداد و در نهایت اشتغالزایی، حمایت از کالای ایرانی به منظور جلوگیری از بیکاری و مهمتر از همه حمایت از کارافرینی و کارآفرینان و سرمایه گذاران به عنوان پادزهر معضل بیکاری جوانان می تواند در اشتغالزایی بسیار موثر باشد.
تحلیلگران بازار کار تاکید دارند که در دنیای امروز دولت‌ها به تنهایی از عهده ایجاد رشد و توسعه بر نمی‌آیند بر همین اساس از اجرای سیاست‌هایی تبعیت می‌کنند که زمینه رشد و نمو کارآفرینی در این کشورها را به وجود آورد و لذا با اهمیت دادن به بخش خصوصی و تقویت اقتصاد مردمی و تعاونی به فضای کسب و کار خود توسعه داده‌اند.
هم اکنون بخش اعظمی از بازار کار کشور در اختیار بنگاه‌های کوچک و متوسط و بخش‌های خصوصی است از این رو باید فضایی امن و آرام برای کارآفرینانی که از ریسک سرمایه‌گذاری در این زمینه نگرانند فراهم شود تا بازار کار در اختیار کارجویان و دانش آموختگان قرار گیرد، زیرا مادامی که بازار امنی برای سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی ایجاد نشود، زمینه ایجاد فرصت‌های شغلی هم به وجود نمی‌آید.
در عین حال شناسایی بازار کار می‌تواند به عنوان یکی از اقدامات اساسی از سوی دولت دنبال شود چرا که موفقیت در ایجاد شغل زمانی حاصل می‌شود که نیازهای بازار مصرف و کسب و کار به شکل مطلوبی شناسایی و مدیریت گردد.
